reeixir - verb

re·ei·xir

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
reïxo
reïxes
reïx
reeixim
reeixiu
reïxen
reeixia
reeixies
reeixia
reeixíem
reeixíeu
reeixien
reeixí
reeixires
reeixí
reeixírem
reeixíreu
reeixiren
reeixiré
reeixiràs
reeixirà
reeixirem
reeixireu
reeixiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
reeixiria
reeixiries
reeixiria
reeixiríem
reeixiríeu
reeixirien
reïxi
reïxis
reïxi
reeixim
reeixiu
reïxin
reeixís
reeixissis
reeixís
reeixíssim
reeixíssiu
reeixissin

reïx
reïxi
reeixim
reeixiu
reïxin
Infinitiureeixir
Gerundireeixint
Participi
reeixitreeixida
reeixitsreeixides

Flexionat com: sotaeixir

forma nominal : reeiximent, reeixida

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana